ขอบคุณ

สงกรานต์ที่ผ่านมา..เป็นสงกรานต์จริงๆ..คือมีการเคลื่อนที่..มีมิติใหม่เกิดขึ้นกับชีวิตของฉัน..จากที่เคยมี..พ่อ..วันนี้..ไม่มี...ช่วงที่พ่อจากไป..ฉันได้อยู่กับพ่อ..ได้เฝ้าพ่อที่โรงพยาบาลแม่ฮ่องสอน..ได้พาพ่อไปโรงพยาบาลนครพิงค์ เชียงใหม่..ที่ซึ่งฉันไม่รู้จักเลย..คาดว่าจะดี..แต่คงดีสำหรับพ่อละ..เพราะตอนนี้..พ่อไม่ต้องทรมานร่างกาย..หมอไม่ต้องฉีดยา..แต่..ช่วงงานที่วัด..ฉันไม่มีเวลาสำหรับการเสียใจหรือร้องไห้..เลย..The show must on. 20 วันผ่านไป..ฉันกลับมาแปดริ้ว..บอกไม่ได้ว่า..หัวใจกลับมาด้วยหรือไม่..มาน้ำตาไหลพราก..ตอนที่..นกพ่อเฮย(ดุเหว่า)ร้อง..ฉันบอกนกว่าไปที่อื่นเถอะพ่อแกไม่อยู่ที่นี่..พ่อฉัน..ก็ไม่อยู่..น้ำตา...มันไหลออกมาเอง..นี่คือเรื่องที่ฉันขอบคุณ..ๆๆๆ..คณะครูและบุคลากรโรงเรียนเบญจมฯ 3 ..ที่ร่วมใจกับงานศพพ่อเติม อำพันธุ์ เมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมา ทั้งที่ไปร่วมงานและส่งแรงใจให้..เข้มแข็ง..ขอบคุณค่ะ