วันอังคารที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เขากระโจม

วันนี้ไปเดินดูไฟประดับที่่ริมเขื่อนหน้าโรงพยาบาลพุทธโสธร...อากาศเย็นๆ..นึกถึงความเย็นที่ประทับใจที่..ยอดเขากระโจม..หนึ่งในเทือกเขาตะนาวศรี..ที่กั้นระหว่างประเทศไทยกับประเทศพม่า..ที่อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี..จุดที่ยืนอยู่นี่เป็นส่วนหนึ่งที่ล้อมยอดเขากระโจม..ที่รู้เพราะสงสัยมาก..ตรงไหนที่เหมือนกระโจม..ท่านหัวหน้าหน่วย ตชด...ท่านชี้โน่น..เออ..ใช่เหมือนกระโจมจริงๆด้วย..จุดที่เรายืนๆกันอยู่เรียก..เนิน 1000 หน่วยเป็นฟิต...นะ..ไม่ใช่บาท...สูงจากระดับน้ำทะเล 1000 ฟุต..มองต่ำลงไปนิด..มีค่ายไทยอีก..มองในระดับเดียวกันไกลออกไปอีกนิด..ค่ายทหารพม่า..มีการไปมาหาสู่กันนะ..ไทยไปเล่นตะกร้อที่พม่า...พม่ามาขอชาร์ตแบตเตอรี่ที่ไทย..ถ้อยทีถ้อยอาศัย...คืนที่ไปนอน(บนลานจอดฮ./พุธ 7 พย.55) ได้ยินเสียงเครืองบินชัดเจนมากๆ..ดาวดวงโตๆใสๆเหมือนจะเอื้อมคว้าได้..อากาศเย็นจนต้องมุดเข้าเต๊นท์..น้ำค้างแรง..ชนิดลอยมาเป็นกลุ่มๆ..เหมือนอยู่ในม่านเมฆ...แต่ทางขึ้นลงเขากระโจมนี่สุดยอด ...ต้องรถ 4 x 4 รถกะบะธรรมดาอย่าเลย...ทางชัน 45 องศา แถมมีร่องน้ำลึกๆ อีก..บางช่วงลุยลำธารแค่ครึ่งล้อ..หมายถึงถุกเส้นทาง ถ้าผิดก็มิดล้อ..ทั้งหมดคือประทับใจ..ทั้งเส้นทาง..รถ..บรรยากาศ..อุณหภูมิ..และน้ำใจผู้ร่วมทาง

วันเสาร์ที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2555

วันสิ้นโลก

21-12-2012 วันที่ไม่ใช่วันทางพุทธศาสนา..เป็นปีที่คาดเดามาจากทางฝ่ายที่พวกเราเรียกว่า..ฝรั่ง..ก้อเป็นชาวตะวันตกทั้งหลาย..ส่วนชาวฝั่งตะวันออก..ไม่ว่าแขก..ไทย..ม่าน..มอญ...เขมร..ลาว..จีน..อะไรอย่างนี้...ไม่มีใครคิดว่า...โลกแตก...แค่พวกตะวันออกนี่..วันเดือนปียังไม่เหมือนกันเลย..แค่ในไทย..ทางเหนือตอนนี้คือเดือนสาม..แต่ทางภาคอื่นๆเป็นเดือนอ้าย..แล้ว..ตกลง..โลก..จะแตกเมื่อใด ??...วันนี้ 22-12-2012 หรือ 22 ธันวาคม 2555 โลกยังอยู่...ถ้าจะแตกจริง..ก็คงเป็นโลกทางอารมณ์..ที่โกรธเกลียดกันแล้ว....ไม่อยู่ร่วมกัน..ไม่สามัคคีกัน..น่าจะแตกอย่างนี้มากกว่า..แต่ใดๆๆล้วนไม่แน่นอน..มีเกิดมีดับ..เดี๋ยวดี..เดี๋ยว.....แต่ขณะนี้..... โลกมีความสุขค่ะ..สงบงาม..ทั้งน้ำฟ้า.และดิน..พร้อมทั้งสิ่งมีชีวิต

วันพุธที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2555

Tree fern

อันเนื่องมาจากน้ำตกทีลอซู...สื่งแรกที่นึกถึงไม่ใช่น้ำตก...แต่เป็นถนนลอยฟ้า..1219 โค้งที่วนเวียน..วกเวียนอยู่บนสันเขาของอำเภออุ้มผาง จังหวัดตาก..แล้วจุดโฟกัสอยู่ที่...ป่ามหัสดำ...พอถึงป่าดึกดำบรรพ์นี้แล้ว..สองตาก็จ้องหา..หา...หา..หาแต่เฟิร์น..ชนิดหนึ่ง..เป็นต้นใหญ่..คล้ายต้นมะพร้าว...หาเพราะเคยเห็นแต่ในแบบเรียนชีววิทยา..เคยเจอต้นจริงๆที่ทางขึ้น เกนติ้ง ไฮแลนด์ มาเลเซีย ต่อมาเจอที่อุ้มผางนี่แหละเมื่อปีพศ. 2546 ตื่นเต้นมากๆๆๆ..ประเทศไทยก็มี....คราวนี้ยิ่งจ้องใหญ่เลย..ผ่านมาแล้ว 9 ปี..ยังอยู่ไหมนะ. สองข้างทาง..มีเฟิร์นมากมายเลยนะ..ท่าทางจะเป็น..ทรี เฟิร์นที่ตามหาน่ะแหละ..แต่ไม่กล้าฟันธง..ก็ต้นยังเด็กๆ ยังไม่ฟอร์มรูปต้น..อ้าวแสงหมดมองอะไรก็เหมือนๆกันหมด..ตะคุ่มๆๆ..แล้วจะเดาถูกไหมนี่..วันกลับออกมาจากอุ้มผางสว่างแล้ว..คราวนี้..เห็นเต็มตา..อยู่.... เห็นยอดอ่อนม้วนเป็นเลข ๑ ชัดเจน ต้นก็กระจะตา..แต่รถวิ่งลงเขาเร็วมากๆๆๆ..ถ่ายได้แต่อะไรไม่รู้..ต้นไม้น่ะแหละ..จึงขอบคุณกูเกิล..ที่มีรูปให้ดู ทรีเฟิร์น..เป็นพืชดึกดำบรรพ์..ขยายพันธุ์ด้วยสปอร์..แบบเดียวกับเฟิร์นปัจจุบัน..เพียงแต่..ต้นใหญ่มาก

วันจันทร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2555

โกปี๊ช้าม

เมื่อใดที่อยากเพิ่มความหวาน..หรือเพิ่มความสดใส..หรือให้หายจากอาการง่วง...อาการเนือยๆๆๆเฉื่อยๆๆ..เออย่างนี้เป็นอาการหรือเปล่านะ..แต่สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้..เมื่อได้เครื่องดื่มสุดโปรด..กาแฟเหรอ..เข้มไป..ชาเหรอ..จืดไป..ผสมกันเลย..แล้วแต่อาการ..ถ้าหนักหน่อย..กาแฟมากกว่าชา....แล้วแต่รสนิยมในแต่ละช่วงเวลา..ผสมกาแฟเย็นกะชาเย็นเข้าด้วยกัน..อืมม์..อร่อย..อาหย่อย..ครึกครื้นขึ้นมาทันที..แล้ววันหนึ่งไปโรงพยาบาลศูนย์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาที่นครนายก..อ๊ะ..อ๊ะ..มีด้วยเรียก..กาแฟลังเล..ส่วนที่ศูนย์การค้าเรียก..กาชา...ส่วนเพื่อนบอกว่า..ชากา..ที่อื่นเรียกอะไรอีกนะ...อยากรวบรวมชื่อเครื่องดื่มสุดโปรดจังเลย..ล่าสุดไปภูเก็ต..ฮ้า..แปลกละทีนี้..เขาชื่อ...โกปิ๊ช้าม...ฝรั่งมีไหมหนอ...ใครรู้ช่วยที..

วันอาทิตย์ที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ต้นยางยักษ์..ที่วัดยาง

ที่นี่..วัดยาง ณรังสี..ลพบุรี..นอกจากจะมีพิพิธภัณฑ์เรือ..ที่น่าชมแล้ว..ยังมีต้นยางขนาดใหญ่ยักษ์..สงสัยจะเป็นที่มาของชื่อวัด..วันที่ไปชมไม่มีเจ้าหน้าที่นำชม..ไกด์เด็กๆ..ก็กลับบ้านหมดแล้ว..ยังดีที่พี่คนใกล้วัดมาเปิดประตูให้เข้าชมได้..หนังสือสตรีสารเมื่อปี 2534 ยังนำเรื่องนี้มาเสนอ (บังเอิญเจอหนังสือเก่าขณะที่ว่างๆ)..เมื่อไปชมนี่ปี 2555 ทางวัดยังรักษาเรือ..ต้นยางไว้อย่างดีเยี่ยม..วัดนี้มีแม่น้ำลพบุรีไหลเคียงข้าง..สมัยก่อนอาศัยน้ำในการสัญจร..วัดย่อมตั้งริมฝั่งน้ำ..มีต้นยางเป็นที่หมาย..ที่เห็นนั้นใหญ่ขนาด 13 คนโอบ..มีกิ่งล่างหักลงมากองกะพื้น..ก็ขนาดท่อนซุง 2 คนโอบละ..เมืองไทยนี้ดีหนักหนา..มีของดีให้ทัศนามากมาย

วันเสาร์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2555

เรือ..เรือ..เรือ

6ตุลาคม 2555 มีโอกาสไปลพบุรี..อยากแวะไปชิมก๋วยเตี๋ยวที่ทำโดยป้าตาบอดทั้งสองข้าง..ในอำเภอเมืองน่ะแหละ..แต่ที่ไปครั้งนี้เป็นการแสดงมุทิตาจิตต่อชาวพิราบขาวที่เกษียณ..จึงอดไป..แต่ที่ได้ตามต้องการคือไปเยี่ยมดู "พิพิธภัณฑ์เรือ"...อื้อฮือ..เรือๆๆๆๆๆๆ มีอาคาร..ศาลาวัดน่ะแหละ..แสดงเรือชนิดต่างๆ..มากมาย..แปดริ้ว..เป็นเมืองน้ำเช่นกัน..คงมีพิพิธภัณฑ์เรือบ้างหรอก..ได้แต่ถามๆๆ ได้คำตอบว่ามีเรือตั้งแสดงนะ..ที่วัดหนามแดงน่ะ..จะตามไปดูค่ะ พิพิธภัณฑ์นี้ตั้งอยู่ที่วัดยางณรังสี อ.เมือง จังหวัดลพบุรี..