![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe71-ukm8W0bnapB0-Hhghi07CCFSp9XUOYfNZZSYFA421laTLA8yYRH1cUhTmpnakM_Yu5B5nbGC2CiW_Y7SfrkmM0qSExXxPAGeYxrQNe08r8mb8QTWBme_BSV94qCEIuueRz50xp2S1/s320/%E0%B9%81%E0%B8%AE%E0%B8%99%E0%B8%8B%E0%B8%AD%E0%B8%A1.jpg)
แค่เห็นหัวเรื่อง..งู..ก้อเลื้อยตามกันมาเป็นแถวๆๆๆๆ..เฉลย..แฮน คือ จัดเตรียม ...ซอม คือ อาหาร...โก่จา คือ ครั้งสุดท้าย..เป็นประเพณีหลังการตายที่ต้องทำ มิได้มีแต่อาหารนะ..แต่เครื่องประกอบน่ะ..เพียบ..ต้องมีแบบการทำบุญน่ะแหละ..ที่
พิเศษ คือต้องมี ตุง (ธง) เป็นความเชื่อว่าถ้าลูกหลานไม่ทำให้ผู้ตาย..จะโดนแช่ง..ไม่รู้ว่าคนตายแช่ง..หรือคนอื่นๆในสังคมแช่ง.ไม่ว่าอย่างไรจะแช่งจะสรรเสริญ..เราชาวพุทธไม่ควรจะหยุดอยู่เฉย..ทำบุญ ๆๆๆๆๆๆ..ดีต่อตัวเองแหละ..อ้อ..พิธีนี้ทำได้เฉพาะวันขึ้น ๑ ค่ำ - ขึ้น ๑๔ ค่ำ เดือน ๑๑ เท่านั้น จะตายวันออกพรรษา ก้อต้องรอพิธีนี้ตามกำหนด..คือทำได้ปีละครั้ง และครั้งเดียวเท่านั้นสำหรับผู้ตาย..งี้ละมัง..ใครไม่ทำย่อมเป็นจำเลยของสังคม..แต่ปัจจุบัน.ก้อมีการกลายพันธ์ไปเหมือนกัน..อนิจจัง..ไม่เที่ยง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น